दुचाकी मागे ओढतांना  पायाला जखम झालेली असतांना प.पू. अनंतानंद साईश एका दाढीवाल्या तरुणाच्या रूपात साहाय्यासाठी धावून आल्याची साधकाला आलेली अनुभूती

९.२.२०२४ या दिवशी प.पू. अनंतानंद साईश यांचा दिनांकानुसार प्रकटदिन आहे. त्या निमित्ताने …

‘एके दिवशी मी पनवेल येथे साहित्य आणण्यासाठी एका दुकानात गेलो होतो. दुकानातून बाहेर आल्यावर दुचाकी मागे ओढतांना तिचा ‘स्टॅण्ड’ माझ्या डाव्या पायाच्या अंगठ्याला लागला. माझ्या अंगठ्याचे अर्धे नख निघाले आणि त्यातून रक्त वाहू लागले. तेवढ्यात अचानक एक दाढीवाला तरुण माझ्याजवळ आला. त्याने माझ्या पायाच्या बोटातून रक्त वहात असल्याचे पाहून माझ्या हातातील गाडी बाजूला लावली आणि माझा हात धरून मला एका औषधालयाजवळ (‘मेडिकल’ दुकानाजवळ) नेले. तेथे त्याने मला लावण्यासाठी मलमपट्टी (‘बँडेज’) मागितली. तसेच एका किराणा दुकानात जाऊन हळद मागून आणली आणि ती माझ्या पायाच्या अंगठ्याला लावून त्यावर पट्टी बांधली. तो म्हणाला, ‘‘नंतर चांगल्या आधुनिक वैद्यांकडून उपचार करवून घ्या’’, एवढे बोलून तो लगेच गर्दीतून निघून गेला. मी त्याच्याकडे बघतच राहिलो.

वरील प्रसंगात दाढीवाला तरुण हिंदी भाषेतून बोलत होता. आश्रमात पोचल्यावर मी खोलीत विश्रांतीला आलो. तेव्हा तो दाढीवाला तरुण आणि वरील प्रसंग माझ्या डोळ्यांसमोर दिसत होता. त्याच्या बाजूलाच मला हसणारे प.पू. अनंतानंद साईश दिसले. त्या वेळी माझ्या डोळ्यांतून भावाश्रू आले. ‘त्या दाढीवाल्या तरुणाच्या रूपात प.पू. अनंतानंद साईश माझ्यासाठी धावून आले’, असे मला जाणवले आणि पुष्कळ कृतज्ञता वाटली अन् ‘प.पू. अनंतानंद साईश, प.पू. भक्तराज महाराज आणि सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले काही दिवसांपूर्वीच माझ्या स्वप्नात आले होते’, याची मला आठवण झाली.

वरील अनुभूती लिहितांना माझी भावजागृती होत होती आणि प.पू. अनंतानंद साईश यांचे रूप डोळ्यांसमोर दिसत होते.’

– श्री. जगदीश पाटील (वय ४३ वर्षे), सनातन आश्रम, देवद, पनवेल. (२७.८.२०२३)