लवकर या साईनाथा ।
गुरुदेवांच्या (सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांच्या) दर्शनाची ओढ मनाला लागल्यावर मन भावविभोर होऊन गुरुदेवांचा धावा करू लागते.
चरणी घेई बा गुरुदेवा ।
वाट किती मी पाहू देवा ।
लवकर या साईनाथा ।
चरणी ठेवते मी माथा ॥ १ ॥
तारली तुम्ही तुकोबांची गाथा ।
तुम्हीच देवा, अनाथांच्या नाथा ।
ऐसे कृपाळू तुम्हीच देवा ।
वेड लावता आम्हा जिवा ॥ २ ॥
काहो देवा, अंत पहाता ।
उशीर का हो असा लावता ।
शीण हा जाई तुम्हा पहाता ।
अंतरास माझ्या तुम्ही भावता ॥ ३ ॥
वेगे येई बा, नारायणा ।
अश्रू अनावर बघ रे नयना ।
विरह तुझा रे आता साहिना ।
दे दर्शन रे मनमोहना ॥ ४ ॥
पहाता सुहास्य वदन तुमची मूर्ती ।
जन्मोजन्मी मनास देई स्फूर्ती ।
मग हर क्षण होई बघ भावकृती ।
माझिया मनाची ऐसी करावी स्थिती ॥ ५ ॥
तुझ्याशीच जोडतात सारी नाती ।
मग येई एकरूपतेची अनुभूती ।
हेच मागणे बा गुरुदेवा ।
अंती चरणी घेई बा आता ॥ ६ ॥
टीप : गुरुदेवा, देवा, साईनाथा, नारायणा, मनमोहना हे सर्व शब्द सच्चिदानंद परब्रह्म डॉ. आठवले यांना उद्देशून लिहिले आहेत.
कवितेच्या या ओळी मी यजमान श्री. संदीप यांना पाठवल्यावर त्यांनी मला पुढील ओळी पाठवल्या.
– सौ. स्वाती संदीप शिंदे (आध्यात्मिक पातळी ६५ टक्के) सनातन आश्रम, रामनाथी, गोवा. (१२.१०.२०२२)
सामोरे उभे गुरु क्षणाक्षणाला ।
जे जे तू मागितले ।
ते ते तुजला दिधले ।
शांती देणार नाही का ।
तुझिया मनाला ॥ १ ॥
ओढ रहावी दर्शनाची ।
हीच आस राहो मनी ।
अंतःचक्षू उघडूनी पहा ।
सामोरे उभे गुरु क्षणाक्षणाला ॥ २ ॥
– श्री. संदीप शिंदे, सनातन आश्रम, रामनाथी, गोवा. (१२.१०.२०२२)