साधकाने अनुभवलेला गुरुकृपेचा वर्षाव !

आपत्काळात साधकांच्या निवासासाठी निरपेक्षपणे आणि तळमळीने प्रयत्न करणारे श्री. चंदनखेडेकाका !

आपत्काळात सुरक्षित रहाण्यासाठी साधक काही ठिकाणी स्थलांतर करत आहेत. अशा संकटकाळात साधकांना एकत्रित राहून चांगली साधना करता यावी, यासाठी श्री. चंदनखेडेकाकांनी स्वतः पुढाकार घेऊन त्यांच्या जागेत वास्तू उभारण्याचा निर्णय घेतला. ‘साधक ही गुरूंची लेकरे आहेत आणि त्यांच्या निवासासाठी उभारण्यात येणारी वास्तू म्हणजे सनातनचा आश्रमच आहे’, असा त्यांचा भाव आहे. श्री. चंदनखेडेकाका यांचा साधनाप्रवास पाहिल्यावर त्यांच्यात प्रेमभाव असून ते साधकांसाठी निरपेक्षपणे कृती करतात, हे लक्षात येते. ते करत असलेले प्रयत्न कौतुकास्पद आहेत.

असे समष्टीभाव असणारे श्री. चंदनखेडेकाका यांची उत्तरोत्तर प्रगती होवो, हीच गुरुचरणी प्रार्थना !

– (श्रीसत्‌शक्‍ति ) सौ. बिंदा सिंगबाळ, सनातन आश्रम, रामनाथी, गोवा.

आपत्काळात साधकांच्या निवासासाठी शेतात वास्तू बांधण्याचे नियोजन करणारे श्री. चंदनखेडेकाका !

१. सनातनवर बंदीचे संकट येण्याची शक्यता असल्याने साधकांना स्थलांतर करण्यासाठी निवासाची आवश्यकता असणे, घरी ७ – ८ साधक राहू शकत असल्याचे कळवणे आणि ‘आणखी साधक राहू शकतील’, असे बांधकाम शेतात चालू करणे अन् देवाच्या कृपेने बंदीचे संकट टळणे

वर्ष २००९ मध्ये ‘सनातनवर बंदीचे संकट येण्याची शक्यता असल्याने साधकांना स्थलांतर करावे लागेल. तेव्हा साधकांची अन्यत्र निवासाची सोय होऊ शकते का ?’, अशा आशयाची चौकट दैनिक ‘सनातन प्रभात’मध्ये प्रसिद्ध झाली होती. आमचे घर थोडे मोठे असल्याने ‘आमच्या घरी ७ – ८ साधक राहू शकतील’, असे आम्ही कळवले. त्याच वेळी ‘अन्य साधकांच्या निवासाचे काय ?’, असा विचार माझ्या मनात आला आणि ‘त्यांची व्यवस्था आमच्या शेतात होऊ शकते’, हा विचार प.पू. गुरुमाऊलीने सूक्ष्मातून माझ्या मनात घातला. ‘बंदीचे संकट दाराशी आले असल्याने मी तत्परतेने निर्णय घेऊन ३० ते ४० साधक राहू शकतील’, असे बांधकाम शेतात चालू केले. नंतरच्या काळात देवाच्या कृपेने बंदीचे संकट टळले आणि शेतातील बांधकाम अर्धवट राहिले.

२. ‘यापूर्वी चालू केलेले शेतातील अर्धवट अवस्थेतील बांंधकाम पूर्ण केल्यास ते साधकांना लाभदायक होईल’, असा विचार मनात येणे आणि त्यावर उत्तरदायी साधकांनी ‘निर्णय घेऊ शकता’, असे सांगणे

‘चंद्रपूर हे गाव कोळशांच्या खाणींवर वसले असल्याने कोरोना महामारीच्या नंतर येणार्‍या आपत्काळात ते धोकादायक आहे’, असे सर्व साधकांच्या लक्षात आले आणि ‘स्थलांतर करावेच लागेल’, या निर्णयाप्रत साधक आले; ‘पण स्थलांतर कुठे होणार ?’, ही शंका सर्वांना होती. तेव्हा ‘यापूर्वी चालू केलेले शेतातील अर्धवट अवस्थेतील बांंधकाम पूर्ण केल्यास ते साधकांना लाभदायक होईल’, असा विचार प.पू. गुरुमाऊलीच्या कृपेने माझ्या मनात आला. उत्तरदायी साधकांनी घेतलेल्या सत्संगात मी हा विचार त्यांना सांगितला. त्यांनी ‘तुम्ही निर्णय घेऊ शकता’, असे सांगितल्यावर मी चंद्रपूर येथील साधकांशी चर्चा केली आणि साधकांकडून योगदान मिळण्याची काही दिवस वाट पाहिली; पण नंतर माझ्या लक्षात आले, ‘साधकांची आर्थिक योगदान करण्याची स्थिती नाही.’

३. ‘स्वतःकडे असलेले धनही गुरुधनच असल्याने ते गुरुमाऊलीच्या लेकरांसाठी वापरले, तर गुरुमाऊलीला आनंदच होईल, त्यामुळे भावी आपत्काळात सर्व लेकरांना गावाजवळ एकत्रित राहून साधना करण्याची आणि आश्रमजीवन अनुभवण्याची संधी मिळणार असणे’, असे विचार मनात येणे

आपत्काळाला अल्प वेळ असल्यामुळे माझ्या मनात चलबिचल चालू झाली. ‘हे सर्व साधक माझे गुरुबंधू आहेत. आम्ही सर्व साधक एकाच कुटुंबातील गुरुमाऊलीची लेकरे आहोत. सर्व साधक मिळूनच गुरुमाऊलीला आळवतो आणि त्यांचे चरण घट्ट पकडतो. मग माझ्याकडे असलेले धनही गुरुधनच आहे. ते धन आपण या गुरुमाऊलीच्या लेकरांसाठी वापरले, तर गुरुमाऊलीला आनंदच होईल. त्यामुळे भावी आपत्काळात आम्हा सर्व लेकरांना आमच्याच गावाजवळ एकत्रित राहून साधना करण्याची आणि आश्रमजीवन अनुभवण्याची अन् गुरुकृपा संपादन करण्याची संधी मिळणार आहे. हे बांंधकाम पूर्ण झाल्यावर तो आश्रमच होणार आहे’, असे विचार माझ्या मनात तीव्रतेने येत होते आणि माझी गुरुमाऊलीच्या चरणी सतत कृतज्ञता व्यक्त होत होती. ‘या माध्यमातून गुरुमाऊली माझ्याकडून साधना करवून घेत आहे’, असे मला जाणवत होते. त्यानंतर मी

प.पू. गुरुमाऊलीला प्रार्थना केली, ‘हे गुरुदेवा, आपणच हे विचार माझ्या मनात घातले. आता तुम्हाला अपेक्षित असे या आश्रमाचे बांधकाम करवून घ्या. हा आश्रम चैतन्याचा स्रोत बनून आम्हा सर्व साधकांची मने जुळून आमच्याकडून साधना करवून घ्या.’

४. वर्ष २०२० मधील दत्तजयंतीच्या शुभमुहूर्तावर भूमीपूजन करून बांधकामाला आरंभ करणे आणि ‘येणार्‍या आपत्काळात इथे रहाणार्‍या सर्व साधकबंधूंचे रक्षण होऊ दे आणि नंतरच्या रामराज्यातही हा आश्रम असाच चैतन्यमय राहू दे’, अशी प्रार्थना करणे

प.पू. गुरुमाऊलीच्या कृपेने वर्ष २०२० मधील मार्गशीर्ष पौर्णिमेच्या (दत्तजयंतीच्या (२९.१२.२०२०) शुभमुहूर्तावर मी भूमीपूजन करून बांधकामाला आरंभ केला. तेव्हा मी गुरुमाऊलीला प्रार्थना केली, ‘आजपासून ही वास्तू आपला आश्रम आहे. हे शेत आपले आहे. आपणच आमच्याकडून आपत्काळापूर्वी या वास्तूचे काम परिपूर्ण आणि भावपूर्ण करवून घ्या. येणार्‍या आपत्काळात इथे रहाणार्‍या सर्व साधकबंधूंचे रक्षण होऊ दे आणि नंतरच्या रामराज्यातही हा आश्रम असाच चैतन्यमय राहू दे. आम्हा सर्व साधकांकडून त्यानुरूप कृती करवून घ्या.’

– श्री. गुणवंत चंदनखेडे, चंद्रपूर (९.२.२०२१)

• सूक्ष्म : व्यक्तीचे स्थूल म्हणजे प्रत्यक्ष दिसणारे अवयव नाक, कान, डोळे, जीभ आणि त्वचा ही पंचज्ञानेंद्रिये आहेत. ही पंचज्ञानेंद्रिये, मन आणि बुद्धी यांच्या पलीकडील म्हणजे सूक्ष्म. साधनेत प्रगती केलेल्या काही व्यक्तींना या सूक्ष्म संवेदना जाणवतात. या सूक्ष्माच्या ज्ञानाविषयी विविध धर्मग्रंथांत उल्लेख आहेत.
• सूक्ष्मातील दिसणे, ऐकू येणे इत्यादी (पंच सूक्ष्मज्ञानेंद्रियांनी ज्ञानप्राप्ती होणे) : काही साधकांची अंतर्दृष्टी जागृत होते, म्हणजे त्यांना डोळ्यांना न दिसणारे दिसते, तर काही जणांना सूक्ष्मातील नाद किंवा शब्द ऐकू येतात.
• या लेखात प्रसिद्ध करण्यात आलेल्या अनुभूती या भाव तेथे देव या उक्तीनुसार साधकांच्या वैयक्तिक अनुभूती आहेत. त्या सरसकट सर्वांनाच येतील असे नाही. – संपादक